www.rivanehna.fora.pl

Selena Vailire

Noc zawładnęła niebem. Deszczowa noc.
Mała, siedmioletnia dziewczynka stała w swojej komnacie z nosem przyklejonym do szyby. Na dziecięco okrągłej, bladziutkiej twarzyczce malował się strach. Czarne oczy, częściowo zasłonięte włosami w tym samym kolorze, były zaszklone. Mała płakała.
Ktoś zastukał cicho i niepewnie w drzwi jej komnaty. Obawiająca się najgorszego dziewczynka rzuciła ciche ,,wejść".
Do komnaty weszła medyczka. Na oko miała z trzydzieści lat, choć zapewne liczyła sobie więcej-w końcu była elfką, czego dowód stanowiły jej spiczaste uszy.
-Panienko...Panienko Selenko...-zagadnęła cicho.
Selena odwróciła się. Ton kobiety nie zapowiadał nic dobrego.
Zatem stało się najgorsze...
-Panienko...Twój ojciec...
-Co z nim? Żyje?-dziewczynka nie miała na to nadzieji.
-Jego...Jego nie udało się uratować.

Gorycz. I smutek. To właśnie czuła mała Selenka, kiedy stała przy szpitalnym łóżku. Obok zwłok swojego umarłego niedawno ojca.
Stłoczyła się tu prawie cała rodzina. Brat-bliźniak dziewczynki, Denewrin, jej matka, Ladari Triarendo, wujek Ialian, brat Ladari...Brakowało tylko o rok młodszej siostry Seleny, Amy-ale jej historia była bardzo zamglona. Selena nigdy nawet z nią nie rozmawiała, a sama Amy nie wiedziała o istnieniu starszej siostry. Jakiś czas siedmiolatka jej szukała-ale poddała się po pewnym czasie, nie mogąc znaleźć siostry nawet na zdjęciu.
Selena usłyszała, jak tuż obok niej szlocha matka. Z trudem wstrzymywała się, by nie skoczyć na Ladari i nie próbować wydłubać jej oczu. Ona wiedziała, jaka była prawda...

Ladari Triarendo nigdy nie przejmowała się swoją córką. Całą uwagę poświęcała najstarszemu z rodzeństwa, Denewrinowi, bliźniakowi Seleny, który był starszy od niej zaledwie o kilka minut. Cieszył się u matki względami, a przede wszystkim-tym, że to właśnie on-nie Selena, nie Amy-przejmie władzę.
To on będzie mógł im wydawać rozkazy. To on skaże je na śmierć, jeśli będzie miał taki kaprys.
Selena zawsze była na samym końcu, jeśli chodzi o opiekę matki. O nią dbał ojciec-Selena zawsze miała o nim jak najlepsze zdanie. Otaczał ją miłością i troską rodzicielską, której Ladari córce nie dawała. Był zarazem jej ojcem, jak i przyjacielem, towarzyszem i nauczycielem w jednej osobie.
Od jakiegoś czasu Lukan, ojciec Seleny, nieustannie kłócił się z żoną. Wiedział, jaką niesprawiedliwość zadaje ona ich córce. Sam nie miał zbyt czystego sumienia, bo on z trójki dzieci widział TYLKO Selenę. Nawet on, ojciec, nie widywał za często Amy, a Denewrinka uważał za zepsute do reszty dziecko, nie mające predyspozycji do pełnienia władzy. Wedle niego, stanowisko to powinna przejąć Selena.
Ale Ladari miała inne zdanie. Każda rozmowa na ten temat zawsze kończyła się kłótnią. Lukan szybko naraził się żonie, bądź co osobie mocno bezwzględnej. Walczył do końca o władzę dla ukochanej córki. I tak skończył-podstępnie otruty przez własną żonę, umierający powoli i w męczarniach, z rozpaczliwą nadzieją, że jego ofiara nie pójdzie na marne...

Minęły dwa dni. Najgorsze dwa dni w życiu Seleny.
Dziewczynka miotała się po pokoju. Była noc, dokładnie tak, jak dwie równe doby temu. Selenka chodziła tak, a w jej umyśle szalało tylko kilka słów. Słów, które od razu wypowiadała...
-Zabiję cię, Ladari Triarendo...Matko, której się wyrzekam.

Selvian

Tia, jak wiesz, mi się podoba Razz

. Całkiem ładnie opisane. Chociaż mi się aż wierzyć nie chcę, że Ladari otruła Lukana... Oj, zabójstwa w rodzinie, heh... Ale współczuję Amy, gdziekolwiek jest. Selena przynajmniej miała ojca, a ona? Ma się wrażenie, że była nikomu niepotrzebna.
Moja historia (tzn. jej pierwsza część) ukaże się... wkrótce. Zapewne zamiast rozdziału na bloga, weźmie mnie Wen na spisanie tego =.= Jak zrobię wreszcie tą cholerną prezentację z gegry.

Livian

Hmmm.... Całkiem niezłe. Ach, ta rodzinka. W niej zawsze najwięcej konfliktów Wink

Moim jedyną uwagą będzie to, że dla mnie to jest dziwne, że mała Selenka niemalże zachowywała się jak dorosła. Nie obraź się, ale takie małe dziecko raczje nie powinno zdawać sobie co się dzieje, dlaczego jest tak, a nie inaczej. Siedmioletnie dziecko raczej żyje w swoim świecie Wink

Selena Vailire

Ja jezcze jako-tako pamiętam okres swojego 7-letniego okresu życiowego...Zresztą rodzinka Selenki była taka...dziwna, że nawet durne dziecko by się połapało. xP

Selvian

Ja się już przyzwyczaiłam, że przedstawiasz Selenę jak dorosłą, nawet jak ma pięć lat =.= Z początku też mi to przeszkadzało, no ale cóż... Ja tam Selviana inaczej opiszę, heh, jak już mówiłam - rozpieszczony Selvianek w konfrontacji z brutalnym światem. Premiera będzie jak znajdę Czas.

Selena Vailire

Zamawiam bilet w miejscu dla VIP'ów. ^^

Selvian

Dobra, rezerwacja przyjęta Razz

. Mam nadzieję, że dzisiaj się wezmę... Jak nie za to, to za Alitseę. Za cokolwiek. Bo wszystko stoi w miejscu =.=

Selena Vailire

Leniwiec pospolity.

Ja dłubię powoli rozdział drugi Fallen-Battle. Jednocześnie staram się wyskubać drugą część opowiadania o Selenie.

Selvian

No przepraszam bardzo, ja mam dzisiaj urodziny, więc moge się lenić, o! A zresztą, może jednak się wezmę...

Selena Vailire

Tylko że ty np. wczoraj też się leniłaś.

Selvian

Ekchm, no i właśnie to jest ten problem =.=

Selena Vailire

Ty leniwcu pospolity, ty. =.=
Kiedy odpowiesz w sesji?

Selvian

Wiem, wiem...
Ale niedługo wystawią nam oceny i nie będę musiała już robić żadnych głupich prezentacji. I będę mogła pisać, haha! Kurde, wen mnie aż rozpiera, jak dzisiaj nic nie napiszę, to popełnię samobójstwo skakając z krawężnika, no...

Selena Vailire

Nie rozbij się przez upadek z dużej wysokości.