www.rivanehna.fora.pl

Selvian

-Ta? To ja już zaczynam podejrzewać, czemu ci się udało z nich uciec... A podobno to ja jestem zboczony.

-Powiedz jej, no. Przecież jej ufasz - Sumienie.
-Ciebie nie pytam o zdanie. Rozsądek?
-Hmm, Ja bym radził się jeszcze trochę wstrzymać, ale nie za długo. Najpierw spróbuj ją odwieść od wizyty w Gildii - Rozsądek.

Selena Vailire

-Mam swój urok...-Selena zaśmiała się cicho.

-Już go na tym nieszczęsnym Selvianie testowałaś-Wredota.

Lilith

Lilith stała nieco za Amrodem, więc jego matka chyba go jeszcze nie zauważyła. Elfka rozejrzała się i zobaczyła naprawdę dziwny widok. Mrugnęła kilka razy.

Selvian

-Ta, zauważyłem. Tak jakby to właśnie przez twój nieodparty urok teraz leżę z tobą w łóżku w mojej sypialni. Ale mam nadzieję, że nie będziesz się więcej wybierała do Gildii Magów, żeby tak testować swoje uroki?

Selena Vailire

-A co, przeszkadza ci to?

-Lubisz zadawać durne pytania?-Wredota.
-Tak.

Keldan

Keldan zerwał różę i napawał się jej wonią. Ach, jak to dobrze się czasem spedalić. Człowiek wtedy wie, że żyje... Jednak, kiedy jakaś piękna istotka patrzy na ciebie z miną 'o cholera, coraz więcej tych zboczeńców', atmosfera przestaje być tak przyjemna. Uśmiechnął się i podszedł bliżej, wręczając kwiat Lilith.
- Piękny kwiat dla pięknej Pani. - powiedział na przywitanie.

Selvian

-To miało być pytanie retoryczne czy co? - wstał z łożka i zaczął szukać po całym pokoju swoich ubrań. Jakoś nie miał wczoraj czasu ich złożyć...

Selena Vailire

-No, załóżmy-Selena wstała. Jak to miała w zwyczaju, ubrała się bardzo szybko.
-Dobra, teraz do Gildii-stwierdziła z uśmiechem, kiedy rozczesała włosy.

Lilith

Lilith wzięła kwiat i uśmiechnęła się, zapominając o tym że mężczyzna przed chwilą biegał po łące.
-Dziękuje-powiedziała przyglądając się uważnie nieznajomemu- Z kim mam przyjemność?

Selvian

-To chyba odpowiedni moment - Rozsądek

-Tia, bardzo śmieszne. Wiesz co, wybrałbym się tam dla ciebie, ale uważam to za zupełnie zbędne. Jeśli się nie mylę, mogę z bardzo dużym prawdopodobieństwem ustalić położenie wszystkich artefaktów. I niepotrzebna mi do tego Gildia Magów - uśmiechnął się pięknie.

Selena Vailire

-Ustalić położenie? Jak niby?-w oczach Seleny zaiskrzyło zainteresowanie.

Keldan

Keldan skłonił głowę i ściągnął kaptur, ukazując krótko ścięte, brązowe włosy i miły uśmiech.
- Keldan. Keldan Aston. Jestem tu... w sumie przejazdem.
Nie była to prawda. Keldan przybył tutaj, by zawładnąć światem, wziąć siłą wszystkie dziewice, mężatki zostawić mężom (niech się sami martwią...) i obalić obecną władzę. Z czego zapewne dziewic już tu nie ma, za to mężatek na pęczki, a władca to dwuletnia dziewczynka ze smoczkiem... Zero zabawy

Selvian

-No cóż... Unikatowe książki, zapiski, pamiętniki, raporty... Paru zaufanych ludzi w róznych częściach świata... Ma się te swoje sposoby.

Selena Vailire

-A zrobiłbyś to dla swojej Selenki?-Selena podeszła do Selviana, robiąc słodkie oczka.

-Wariatka.-Wredota.

Selvian

-A zrobiłbym. Dla mojej Selenki wszystko.

-Chcesz, żebym zwróciła kolację z tej nadmiaru słodkości? - Złośliwość.
-A to wogóle Świadomości cokolwiek jedzą?
-To taka metafora była - Złośliwość.
-Ty, ty nie wiesz, że on to robi dla siebie? Selvianka naszego nie znasz? =.= - Rozsądek.