www.rivanehna.fora.pl

Selvian

-Cóż, ja też nie chciałem, żeby to tak wyszło... - umilkł, lekko zakłopotany. Selena wcale mu tego nie ułatwiała.

Selena Vailire

-Nie musisz się tłumaczyć...-szepnęła cicho Selena. Wyczuła w końcu Tanisa, jednak czuła też, że elf jest wyczerpany, głównie duchowo. Zawahała się. Nie była pewna, czy stawić się po któreś stronie. Nie uważała tego za dobre rozwiązanie. Mimo to, ogarnął ją smutek. Współczuła Tanisowi.

Tanthalas

Selena wahała się najwyraźniej czy coś powiedzieć, bo mimo iż czuł więź telepatyczną, to nic do niego nie docierało. Zastanawiał się, co powowduje półwampirką, by milczeć...

Selvian

-Wiem, że nie muszę. Ale przykro mi, że tak wyszło z Tanisem - powiedział, zupełnie szczerze. Rzeczywiście, było mu przykro, że tak od razu nastawił do siebie wrogo najlepszego przyjaciela Seleny. To nie było dobre zagranie.

Selena Vailire

-Nie mnie przepraszaj, tylko jego-Selena odwróciła się, patrząc Selvianowi prosto w oczy.

Tanthalas

Przez krótką chwilę, Tanis miał myśli w stylu " zatłukę Amroda, Selviana i wszystkich im podobnych", ale szybko wrócił do racjonalnego toku myślenia.
Mimo iż nawiązał więź telepatyczną z Seleną, nadal nie pozwalał na odkrycie miejsca, gdzie się zaszył. Nawet ktoś będący w pokoju, nie wiedząc gdzie jest, nie znalazłby go, bez jego zgody.

Selvian

-Myślisz, że mam za co? - spytał się, udając niepewność. Nie czuł się w żadnym wypadku winny, chciał jednak wybadać, co o tym myśli Selena.

Selena Vailire

-Owszem, masz. Jeśli naprawdę jest ci przykro, nie kieruj się do mnie, tylko do niego-powiedziała spokojnie Selena.

Tanthalas

W pewnym momencie, Tanisowi przypomniało się, że Encalldar dawno nie wychodził z pokoju.
- Idź się przejść, przyjacielu, upoluj sobie coś do jedzenia... - powiedział mu Tanis myślami.
Oczy jaszczura spoczęły na panterze.
- Jesteś tego pewien, Tanthalasie? - upewnił się Encalldar.
- Tak. idź już, ja się gdzieś tu zaszyję... - Odparł Tanis, więc jaszczur dźwignął swoje cielsko i wyszedł.
Pantera wlazła w najciemniejszy kąt pokoju stapiając się z cieniem.

Selvian

-Cóż, a wiesz może, gdzie on teraz jest? Bo od czasu, jak wyszedł z sali treningowej, to go nie widziałem.

Selena Vailire

-Nie wiem, niestety-Selena westchnęła. Ona też, mimo, iż nawiązała więź telepatyczną z Tanisem, nie mogła wyśledzić elfa. Mocno ją to niepokoiło.

Selvian

-Gdybyś go spotkała... Albo nawiązała z nim kontakt telepatyczny... To powiedź mu, że chciałbym z nim porozmawiać... i pogodzić się. Ta cała "kłótnia" nie ma najmniejszego sensu.

Tanthalas

Znudzony leżeniem, Tanis wstał z kąta, i wskoczył na parapet otwartego okna.
Siedział tak w otwartym oknie i patrzył w dal...
Zastanawiał się, czy po prostu nie odejść, ale nie mógł tego zrobić... Przecież obiecał coś Selenie... Czuł sie zagubiony.

Selena Vailire

-W porządku-Selena wyczuła zbliżającego się Amroda. Stwierdziła, że trzeba się zbierać. Nie miała ochoty na rozmowę z nim.-Wybacz, muszę już iść. Do zobaczenia-mruknęła cicho i wyszła.

Nie wiedząc, co ze sobą zrobić, skierowała się w stronę swojego pokoju. Otworzyła drzwi, zatrzymała się nagle. W pokoju był Tanis.

Tanthalas

Usłyszał, że ktoś wchodzi. obrócił koci łeb w stronę drzwi i ujżał Selenę. Skłonił głowę, po czym zeskoczył na podłogę, i wszedł do kąta, gdzie się zwinął w kłębek
i tak leżał patrząc na nią.