www.rivanehna.fora.pl

Selena Vailire

Selena widziała, że Tanisowi pomysł z zabraniem tamtej dwójki na wyprawę nie przypadł do gustu.
Cóż, ma powody...
Położyła elfowi dłoń na ramieniu.
-Nie wywiną numeru. Jeśli miłe im życie, nie zrobią tego.

Tanthalas

- Życie jest im na pewno miłe... ale co innego otwarta walka, a co innego upozorowanie wypadku... - Powiedział Tanis.
Podświadomie położył swoją dłoń na dłoni Seleny.

Selena Vailire

-Będę ich obserwować. Nie dam im okazji do wywinięcia numeru.

Tanthalas

- Dziękuję. Naprawdę, bardzo dziękuję... - odparł cicho Tanis. Cieszył się, że, jak mu się wydawało, Selena staje po jego stronie, choć nie pozwalał sobie na żadne nadzieje.

Selena Vailire

-Nie dziękuj-Selena przytuliła się do niego, pogrążając się w rozmyślaniach. Faktycznie, były powody, by obawiać się Selviana i Amroda, nawet pomijając ich stosunki. Amrod wydawał się dosyć niepewnym sojusznikiem, a Selvian...Selvian za bardzo przypominał Maga.

Tanthalas

Tanis otoczył ją ramieniem. Czuł się szczęśliwy. Obiecał sobie, że będzie chronił ją, nawet za cenę własnego życia. I nigdy nie zapomni tej chwili.Do pokoju łeb wsadził Encalldar, i zobaczywszy, co sie dzieje, powiedział do Tanisa myślami:
- Poczekam na zewnątrz - myśli jaszczura były nasycone wesołością, Cieszył sie, że jego pan jest szczęśliwy.

Selena Vailire

Selena uśmiechnęła się. Oparła głowę o ramię Tanisa, przymykając nieco oczy.

Amrod Darthon

Amrod niepewnie krążył po biblotece. Nie chciał, żeby tak się to wszystko wydarzyło... Cóż jak zwykle przyniósł pecha, jak to Naznaczony ma w zwyczaju. - Co powinieniem teraz zrobić zdaje się, że nikt mi nie ufa, wszystko przez ... właśnie przez mój charakter? - zagadnął Selvana.

Selvian

-Przynajmniej nie jesteś rozhisteryzowanym, wiecznie użalającym się nad swoim losem idiotą - mruknął Selvian znad książki. Po chwili podnósł wzrok i popatrzył uważnie na Amroda. - Ja ci ufam właśnie dlatego, że mówisz prawdę. A skoro się tak znasz na ludzkiej i elfiej psychice, to może powiesz mi, czy to wszystkie kobiety lecą na takie ofiary losu jak ten cały Tanis, czy też Selena jest wyjątkiem?

Selena Vailire

Selena zasnęła.

Jej sen był dosyć dziwny. Nie miał nawet konkretnego kształtu, przedstawiał raczej serię niepowiązanych ze sobą scen. Wampirka zadrżała. Widziała ognistą jaskinię, w której stały potężne demony. Stłoczone dookoła kamienia...Ognistego kamienia.
Wizja nagle zniknęła, na jej miejsce zjawiła się inna; Lorion dyskutujący z jakąś blondwłosą czarodziejką. Z Sharianą...I z kimś jeszcze. Z Selvianem.
-Zabijcie ich-mruknęła Shariana.-Dobrze zapłacę.
Lorion pokiwał głową. Selvian uśmiechnął się tajemniczo.
Selena poczuła się, jakby nagle ktoś pociągnął ją brutalnie do tyłu.
Otworzyła nagle oczy, budząc się ze snu, który jednak sporo dał jej do myślenia.
-Cholera-mruknęła.-To już nie jest normalne.

Tanthalas

- Co się stało?? - Zapytał Tanis zauważywszy, że Selena się obudziła. Miał dziwne przeczucie, że to nic dobrego.

Selena Vailire

-Sen...-wymruczała cicho Selena.-Dosyć...Dziwny...-nadal miała pewne kłopoty z uspokojeniem się, niepewna, czy widziała wizję, czy tylko wytwór wyobraźni.

Tanthalas

Tanis spróbował uspokoić Selenę głaszcząc ja po głowie. Jego matka była szamanką, więc czasem miewała "sny". On też kiedyś miał jeden, w którym odnajywał Ilyasviel. Kilka tygodni później jego matka zmarła, a on sam wyruszył w podróż. Mniejwięcej po miesiącu podróży stało sie dokładnie to, co w jego śnie...
- Wszystko będzie dobrze... Znam to. - powiedział do niej spokojnym, łagodnym głosem.

Selena Vailire

-Kłopot w tym, że ten sen nie był zbyt przyjemny. Jeśli to wizja prorocza, może być nieciekawie.

Tanthalas

- Wiem... miałem kiedyś wizję. Też nie była przyjemna...