www.rivanehna.fora.pl

Amrod Darthon

- Ale mogłoby do czegoś dojść, a tego w tych stronach nie chciałbym widzieć... I nie tylko ja . - dodał w myślach.

Selvian

-To już nie mam prawa nawet kogoś, hmm... Nie darzyć sympatią?

Amrod Darthon

- Jeśli to się teraz nazywa sympatia, to ja nie chcę wiedzieć jakie masz o mnie zdanie...

Selvian

-A co, myślisz, że też mi w czymś podpadłeś? - zaśmiał się cicho.

Amrod Darthon

- Wolałbym nie wiedzieć i pewnego razu obudzić się, a raczej nie obudzić się z mieczem w piersiach - zaśmiał się pod nosem. - Chcesz macha?

Selvian

-Nie, dzięki, ja nie kopcę tego świństwa - uśmiechnął się. - I nie martw się, wbrew pozorom wcale nie zabiłem tak wielu ludzi w swoim życiu.

No ta, w końcu od czego ma się płatnych morderców...

Amrod Darthon

- Taaak lepiej nie zabijać, lepiej torturować i niech potem sami zdychają. Zart... - wysypał popiół na ziemię i schował fajkę. - To mnie uspokaja, nie mogę być zawsze demonem.

Selvian

-A właśnie, skąd ci się wzięła to przemiana w demona? To ma związek z tym, że jesteś, jak to mówisz, "naznaczonym"?

Amrod Darthon

- To ma związek z moim ojcem i że tak powiem krwią mojej matki. Dość skomplikowane, a do tego spotkanie z demonem i niezła walka, cóż krew dostała mi się do obiegu, że tak powiem.

Selena Vailire

Selena szła w milczeniu, nie przysłuchując się nawet rozmowie Selviana i Amroda. Chciała, ale nie mogła.

-Selvian się źle na ciebie gapi. Olewaj go, znudzi mu się-Rozsądek.
-Nie, nie, nie!-Romantyczność, która chce dokładnie na odwrót. Jak tu słuchać przy czymś takim?

Selvian

-Że co to niby znaczy "źle się na ciebie gapi"? To już sobie popatrzeć nie można?
-Ta, jak tak na nią patrzysz, że na odległość widać, iż chcesz ją przelecieć... - Złośliwość.

-Ciekawe, słyszałem już kiedyś o takim przypadku... A nie ma na to żadnego lekarstwa?

Amrod Darthon

- Znam się na tym i uwierz mi, że próbowałem o mało co się przez to nie otrułem, niech będzie tak jak jest, nie będę zmieniał siebie.

Selena Vailire

-On nic jej nie zrobi!-Romantyczność.
-Mhm, mało...-Rozsądek przemawia z ironią.
-Wiesz, co mam na myśli! Nie skrzywdzi jej!
-Zamknijcie się wreszcie!-Selena nie wytrzymała.

Pół-elfka westchnęła cicho, jakby ze zmęczeniem.

Selvian

-Jak chcesz. Jednak gdybyś kiedyś miał dość, to ja być może mógłbym ci załatwić odpowiednie leki. Mam znajomości na rynku farmaceutycznym.

Spojrzał ukradkiem na Selenę.

Nad czym ona się tak zastanawia? Przecież nie zrobię jej nic złego! Chociaż rozumiem ją przynajmniej w tym, że ją irytują te głosiki w głowie, potrafią być wnerwiające...
*Wszystkie świadomości Selviana obraziły się śmiertelnie.*

Selena Vailire

*Selena wpadła na twórczy pomysł i zaczęła wyzywać swoje świadomości najgorszymi obelgami. Te strzeliły focha, a pół-elfka zyskała chwilę spokoju.*

Mimowolnie zaczęła nucić cichą pieśń. Głos miała całkiem ładny, wysoki i dźwięczny, co jednak dawało się pewnie odczuć przy głośniejszym śpiewie. Pół-wampirka chyba nawet nie zdawała sobie sprawy z cichego nucenia. Wpatrywała się w zamyśleniem w niebo, nie patrząc, gdzie idzie.