www.rivanehna.fora.pl

Selena Vailire

Selena ani trochę się nią nie delektowała. Chwyciła wiosło i nakierowała łódkę na brzeg.

Godzinę później cała trójka siedziała w jaskini, którą dostrzegli niedaleko brzegu. Selena uzbierała trochę gałęzi-były co prawda przemoczone, ale dla magini ognia nie stanowiło to problemu.
Pół-elfka kuliła się przy ogniu, z podkulonymi nogami. W jej czarnych oczach odbijał się ogień.

Velamar

- Selena, n ie lubisz deszczu? burzy?? Jak można nie lubić czegoś tak wspaniałego!?!? - dziwił się Velemar. Rodzina nazywała go czasem Władcą Błyskawic, tak sobie upodobał tę domenę magii. Stał teraz u wylotu jaskini przysłuchując się grzmotom.

Selena Vailire

-Jako uzdrowicielka i magini żywiołów, umiem kontrolować błyskawice. Są piękne, ale prawdę mówiąc...nie mam weny, żeby teraz nad tym myśleć.

Velamar

- Błyskawice to moja ulubiona domena magii. Moja rodzinka mówi, że osiągnąłem w niej mistrzostwo... - powiedział do niej. - poza tym władam magią ognia w dużym stopniu, i umiem tworzyć broń prostą z mojej energii magicznej... to bardzo poręczne... ale nie mogę dociec, czemu każde zaklęcie jakiego używam ma kolor najgłębszej czerni...

Selena Vailire

-To ciekawe. Możliwe, że to jakaś specyficzna forma many. Tak bywa-Selena westchnęła.-Ja władam magią żywiołów na poziomie zaawansowanym i uzdrawianiem na poziomie zaawansowanym. Za to mam kłopoty z magią umysłu-pół-elfka aż za dobrze pamiętała, jak kiedyś potraktowano ją tym rodzajem magii.

Velamar

- moze to kwestia many... - zastanowił sie Vel. raz za razem tworzył sobie w dłoni czarne sztylety i rzucał nimi dla zabawy w ścianę.

Selena Vailire

-Tak. To prawdopodobne.-Selena skuliła się. Pożałowała, że nie ma jakieś peleryny. Z niejasnych przyczyn nie mogła ogrzać się zaklęciem.

Velamar

dostrzegł, że Selena trząsła się z zimna. - No cóż... - zdjął swój czarny, postrzepiony płaszcz i podał go jej. - ja lubię deszcz i chłód, więc mna się nie przejmuj. - powiedział, po czym wyszedł z jaskini żeby polatać.

Selena Vailire

Selena szczelnie owinęła się płaszczem. Był on mocno postrzępiony, ale nieco ją ogrzał. Pół-elfka nadal wpatrywała się w płomienie, jakby były księgą z interesującym tekstem.

Velamar

Velamar czuł się jak w niebie. Błyskawice przecinały niebo wokół niego, kiedy wlatywał w chmury czuł jak krople wody osiadają mu na twarzy. Dla Vela nie było nic wspanialszego od latania w czasie burzy. Może dlatego że jeszcze nigdy się nie zakochał... ale na to przyjdzie jeszcze czas... Z zalem skierował się spowrotem do jaskini, przypomniawszy sobie ze trzeba donieść drewna, a ta święta krowa, Selvian, siedzi sobie na tyłku i się grzeje. Wylądował w jakimś suchym miejscu, po czym nazbierawszy chrustu wrócił do jaskini.

Selvian

Selvian za to nienawidził burzy, całkowicie i dogłębnie. Skulił się w kącie jaskini, nie do końca kontaktując z rzeczywistością. Wyładowania elektryczne zaburzały jego pola magiczne i to w takim stopniu, że prawie go to pozbawiało przytomności. Jednak pozostała dwójka tego niezauważyła, a Selvian nie zamierzał im tego mówić. Nie cierpiał się żalić, ponieważ nienawidził, jak ktoś go widział w takiej sytuacji - jak jest słaby i bezbronny...

Selena Vailire

Selena wstała, zaczęła chodzić po jaskini, próbując się rozgrzać. Zauważyła nagle, że Selvian ma nieco dziwne spojrzenie. Podeszła do niego.
-Stało się coś?-zapytała cicho.

Velamar

Velamar, dojżawszy że coś się stało z Selvianem, uaktywnił swój dar i przyjżał sie jego aurze. Była cała rozproszona, zupełnie jaky błyskawice rozstrajały jego pole magiczne.
- Lepiej zostawmy go w spokoju. To nie jest typ gościa, który godzi się z tym, że ktoś go widział w takim stanie... - szepnął Selenie.

Selvian

Spojrzał na nich nieprzytomnie. Zarejestrował, że wśród przyglądającej się mu dwójki jest Selena, drugiego osobnika nie poznawał.
-N-nic mi nie jest... S-selenko... - próbował wstać. Oczywiście nic z tego nie wyszło.

Selena Vailire

-Nie wstawaj. Nie ma po co-Selena usiadła obok Selviana, kładąc mu dłoń na ramieniu i obserwując go badawczo. Gdyby tu było więcej magów żywiołów...Możnaby odegnać tą burzę. Mogłaby sama to zrobić, ale zbyt wiele many by to pochłonęło.