www.rivanehna.fora.pl

Velamar

- Co chcesz zrobić?? - spytał jej Vel. Wyraźnie nad czymś myślała.

Selvian

-N-no w sumie... - oparł głowę o ścianę jaskini. Drżał lekko, jakby pod wpływem wysokiej gorączki. Ciężko znosił fakt, że Selena widzi go w takim stanie, z drugiej jednak strony, w głębi duszy bał się teraz zostać sam...

Selena Vailire

-Spokojnie, Selvian-mruknęła łagodnie Selena. Przeniosła wzrok na Velemara.
-Jakie są szanse, że przy czymś takim wystarczy mocne zaklęcie uzdrowicielsko-wzmacniające?

Velamar

Oczy Vela znów stały się czerwone... obejżał uważnie aurę Seleny i zmiany aury Selviana, przeanalizował także swoją aurę i siłę burzy... westchnął.
- Niewielkie szanse że to na prawdę pomoże. Za to moze uda man się trochę uspokoić błyskawice, bo to one go tak rozstrajają, nie sama burza. - zastanowił się

Selena Vailire

-Myślałam nad tym. Zastanawiałam się też, czy raczysz mi pomóc, bo jeden mag ma za mało many, by odegnać taką zawieruchę-Selena zerknęła niespokojnie na Selviana.-Zróbmy z tymi piorunami porządek jak najszybciej...

Velamar

- Słowo "raczysz" raczej nie wskazywało na to że mi ufasz, a ja ci powiem, że żaden ze szlachetnych wampirów nigdy nie odmówi pomocy kobiecie. - powiedział oburzywszy się trochę na początku, ale zaraz po tym wrócił do normy.
- Najprostrzy i najszybszy sposób żeby pozbyć sie błyskawic, to walić swoimi w chmury, aż się rozejdą. Istnieje przy tej metodzie ryzyko, że magowie oberwą piorunem, ale drugi sposób jest dużo bardziej skomplikowany i wymaga co najmniej trzech magów. z pierwszym mógłbym sobie samemu poradzić, ale potem musielibyście mie transportować przez kilka godzin, zanim doszedłbym do siebie. We dwójkę poradzimy sobie na spokojnie. - powiedział

Selena Vailire

-Dobra. Czyli co, idziemy walić piorunami?-pół-elfka westchnęła.-Jeśli to jest najszybsze, trzeba użyć tego.

Velamar

- Uzywaj najmocniejszych zaklęć jakie masz, ale jak poczujesz że nie dajesz rady dalej, to sobie dopuść. - powiedział po czym wyszli na zewnątrz.

Selena Vailire

Selena wymruczała pod nosem parę słów, kierując dłonie na niebo. Huknęło jak z groma jasnego, z dłoni pół-elfki wydobyła się seria błyskawic, które z impetem rąbnęły w niebo.
Powtarzała w kółko to zaklęcie, jedno z potężniejszych, ale dające się powtórzyć kilka razy...

Velamar

velamar skupił się. Ułożył dłonie w kilka gestów, po czym ustawił je tak, jak gdyby trzymał wielką piłkę. Między jego dłońmi pojawiła się błyskawicznie kula, utkana jaby z piorunów. Wampir zrobił obrót, i sycząca kula pomknęła w niebo. Gdy trafiła w chmurę, rozległ się taki łomot, że drzewa w lesie się zachwiały. Potem już Vel nie tracił czasu na tak potężne zaklęcia, i miotał czarne błyskawice o przekroju ok. metra jedna za drugą w niebo.

Selena Vailire

Selena nadal z dziką pasją rzucała piorunami w niebo, nie przejmując się stanem swojej many. Potem o tym pomyśli, bo niebo powoli się uspokajało.
-Chyba wystarczy-mruknęła cicho.

Selvian

Do Selviana nie dotarło praktycznie nic z tego, co zamierzają zrobić, ale spostrzegł, że został sam. Pole magiczne wariowało, jeszcze bardziej zakłócane przez zaklęcia Seleny i Valemara, a on płacił cenę za umiejętność czytania w myślach i wiele innych zdolności magicznych. Wolałby już stracić przytomność, ale wiedział, że na to nie ma co liczyć...

Velamar

Widząc że chmury się rozstępują, Vel ponownie rzucił to samo zaklęcie co na początku, tyle że dużo szybciej. Grzmot rozpędził chmury na dobre. Vel poczuł, że za bardzo się pospieszył z tą ostatnią "Esencją Błyskawic" i włożył w to za wiele many. Upadł na kolana, a z jego ust pociekła stróżka krwi. Wstał i usiadł koło ognia.

Selena Vailire

Selena przyglądała się Velemarowi jeszcze przez chwilę, jednak ogólnie wyglądał całkiem dobrze. Podeszła do Selviana i położyła swoją dłoń na jego czole.
-Selvian...?-zagadnęła cicho.

Selvian

Selvian odczuł, że burza ustała. Zaczął powoli dochodzić do siebie.
-No mówiłem, że nic mi nie jest... - wyprostował się nieco, ale głos nadal miał słaby. - A tak wogóle, to co zrobiliście?