www.rivanehna.fora.pl

Selena Vailire

-Na tobie będę wolała testować dar przekonywania-Selena zmrużyła oczy z uśmiechem.-Ale jeśli będę chciała załatwić sprawę szybko, owszem, wrzasnę.

Selvian

-Wiesz, ja ostrzegam, że jestem nieprzyzwyczajony do tego, aby ktoś na mnie wrzeszczał i mogę różnie zareaować... Szczerze mówiąc chyba wolę tą opcję z testowaniem daru przekonywania...

Selena Vailire

-Dobra, użyję mojego daru przekonywania. Moje gardło na tym skorzysta.

-To teraz mi powiedz, jak to jest, że ten twój ,,dar" działa tylko na facetów...-Rozsądek.
-Ponoć Rozsądek idzie w parze z Mądrością...

Selvian

-Nie tylko twoje gardło, ale i ogólne relacje pomiędzy nami - uśmiechnął się pięknie.

Że niby ten dar działa tylko na facetów? No ciekawe, bardzo ciekawe...
-Tylko przypadkiem nie testujcie tego daru teraz - Rozsądek.
-Powiedz to Selenie, ja przecież nie mam na to wpływu - odparł z niewinną miną.

Selena Vailire

-Coś w tym jest. Na przyjaźń wrzaski dobrze nie wpływają.

-Przyjaźń? Dobre, a ja jestem latającą krową-Rozsądek.
-Że krową, to racja. Ale nie wiedziałam, że umiesz latać.

Selvian

-No właśnie. Na przyjaźń i na inne tym podobne związki...

Selena Vailire

-Inne podobne? Jakie niby?

-Znalazła się nieoświecona...-Rozsądek przemawia z ironią.

Selvian

-Nooo... Miłość na przykład?

Selena Vailire

Selena zaczerwieniła się lekko.
-Czemu o tym wspominasz?

-Nie udawaj głupiej...-Rozsądek.
-...ja, w przeciwieństwie do ciebie, muszę się przy tym wysilać.

Selvian

-Tak jakoś mi przyszło na myśl, kiedy na ciebie patrzę... - spojrzał prosto w jej czarne oczy.

Selena Vailire

-To była aluzja?-Romantyczność, ożywiona.
-Nie, przenośnia-Rozsądek, z ironią.

-Mhm...Rozumiem-Selena poczuła, że zarumieniła się mocniej. Spuściła wzrok.

*Mnie nie będzie do niedzieli, bo ja jadę nad morze. =.= Selvian poprowadzi moją postać (nie zgwałć jej i nie zabij).*

Velamar

Vel otworzył oczy. Słyszał że gadają, więc się nie odzywał. Nie chciał przeszkadzać gołąbeczkom, więc leżał bez ruchu.

Selvian

*Oj, no nie wiem, czy to było takie mądre oddawać ją pod moją opiekę... (ekchm, ekchm...). Cała twoja nadzieja w moim Rozsądku Razz

*

Rozsądek od razu zaalarmował, więc Selvian tylko ją przytulił, wdychając lawendowy zapach jej czarnych włosów.
Po chwili spostrzegł, że Velamar otworzył oczy.
-Już się wyspałeś? - zagadnął.

Velamar

- Tak. Bardzo szybko pozbywam się zmęczenia, ale nie chciałem wam przeszkadzać. - powiedział spojżawszy na Selviana.

Selvian

-Aha. No narazie nie przeszkadzasz - westchnął cicho. - Wiesz, myślałem nad tym, co wczoraj powiedziałeś. Ale jednego nadal nie rozumiem - czemu straciłeś tyle many, aby mi pomóc. Przecież wcale mnie nie znasz...