www.rivanehna.fora.pl

Selvian

-Nie wiem, ile by dali inni, ale ja pewnie musiałbym stracić cały swój majątek, majątek mojego ojca, wszystkie skarby Norianellów, których jeszcze nie dostałem, no i jeszcze zadłużyć się tak, że bym przez resztę życia tego nie spłacił. Cholernie droga jesteś, Selenko...

Obyś była tego warta...

Selvian uśmiechnął się wrednie, chwycił jej rękę i wciągnął ją z powrotem do wody.

-To za kąpiel w rzece podczas naszej przeprawy łódką - stwierdził, robiąc piękną i niewinną minkę.

Livian

Livian widząc jak Selvian przecisnął się przez tą dziurę, po dłuższej chwili poszła jego sladem. Uznała, że skoro on popłynął (w tym krótkim czasie zauważyła, że raczej swojej osoby na żadne niebezpieczeństwo nie narazi), to wszystko musi być w porządku z Seleną i Amrodem.
Po dłuższej chwili wypłynęła na powierzchnię wody i zaczerpneła głęboko powietrza.
Ciekawe, gdzie my wypłynęliśmy...
Rozejrzała się ciekawie po okolicy, równocześnied podpływając do brzegu.

Selena Vailire

-Wredny jesteś-Selena zaśmiała się, uderzając dłonią w taflę wody, przez co kilka kropel prysnęło w stronę twarzy Selviana. Pół-elfka szybko wyszła z wody.

-Zastanawiałaś się, co będzie potem?-Romantyczność.
-Co ci znowu chodzi po głowie?
-No, co będzie, jak wrócicie do Viraverdistis z artefaktem...
-Będziemy szukać pozostałych.
-Wiesz, co mam na myśli, Selenko! Czy ty będziesz z Selvianem, czy wasze drogi się rozejdą?
*Selena nieco się zmieszała. Nie była pewna, co odpowiedzieć na pytanie Świadomości.*

Selvian

-Ty pierwsza zaczęłaś.

Także wyszedł z wody. Doszły do niego myśli Seleny i jej wątpliwości. Chciał coś powiedzieć, ale z drugiej strony mogło ją to speszyć. Nie każdy był przyzwyczajony do tego, że druga osoba czyta w jego myślach jak w książce.

Ja w każdym razie tak łatwo z ciebie nie zrezygnuję...

Selena Vailire

-Długo masz zamiar mi to wypominać?-Selena przywołała na twarz pełen złośliwo-podobnej radości wynikającej z samej rozmowy.

-Odpowiesz mi wreszcie?-Romantyczność.
-Czy ja jestem prorokiem? Skąd mam wiedzieć?
-Po twoich uczuciach.
-Do diabła z takim prorokowaniem-Rozsądek.

Selvian

-No nie wiem... Dopóki mi się nie znudzi. Albo mnie nie rzucisz, bo ja ci się znudzę...

No i co, odpowie wreszcie czy nie?

Selena Vailire

-Rzucisz?-Selena powtórzyła.

-A to w ogóle jesteście razem? Coś nowego-Rozsądek.
-Oni będą razem!-Romantyczność.-Prawda?
-No...Ekchm...No, mam taką nadzieję.
*Rozsądek walnął się w twarz. A już myślał, że Selena zmądrzała...*

Selvian

Wiedział, że się pośpieszył. Ale zrobił to celowo. W sumie, trzeba wreszcie iść na przód.

-No tak. Nie wiem, jak ty, ale ja wcale nie mam ochoty kończyć naszej... znajomości... na tej wyprawie i na zdobyciu artefaktu.

Selena Vailire

-No cóż, artefaktów jest 10...Wszystkie są do zdobycia...A ja mogę zapewnić, że...-Selena sama zaplątała się we własnych słowach. Trzeba się z tego wyplątać.-Mam zamiar ich wszystkich szukać. Ale z wielką chęcią przyjmę twoją pomoc...-mruknęła cicho, czerwieniąc się lekko.

-Ale jeszcze niedawno mu nie ufałaś...Nie za szybko to idzie?-Rozsądek, rozpaczliwie.

Selvian

-A ja z wielką chęcią ją ofiaruję... I zresztą nie tylko pomoc. Zreszą, chyba wiesz... - spojrzał prosto w jej oczy.

Selena Vailire

-Wiem...-wymruczała lekko nieprzytomnie.

-Ja chcę podwyżki!-Rozsądek.
-Ciesz się życiem-Głupota.
-Będę się cieszył, jak coś od niego dostanę!

Selvian

-I co ty na to? - woli wreszcie legalnie, bez podsłuchiwania myśli, jasno i prosto,wybadać, jakie uczucia żywi do niego Selenka.

Selena Vailire

-Ekchm...No więc...

-A waż mi się tylko!-Rozsądek.

Selvian

-No więc? - Selvian nie odpuści. On już tyle razy mówił i dawał do zrozumienia, teraz wreszcie kolej Seleny.

Selena Vailire

-Ani mi się waż!-Rozsądek wrzeszczy znowu.

-No więc...Nie mam nic przeciwko, by...-Selena westchnęła.-By połączyło nas coś więcej niż przyjaźń.

-Kur**!-Rozsądek.