www.rivanehna.fora.pl

Selena Vailire

Selena ukryła twarz w dłoniach.
Dlaczego...Dlaczego to musiało się tak potoczyć?!

Tanthalas

- Był dla ciebie kimś ważnym, prawda? - wyszeptał Tanis. - Może to okrutne, ale płacząc nic nie zdziałasz. - Próbował ją pocieszyć, choć nieudolnie. Zawsze współczuł, ale nigdy nie umiał pocieszać. - Załatwiłem sprawę z Lorionem, choć takie wyjście może Ci się nie spodobać...

Selena Vailire

-On...-Selena wskazała ręką na zmarłego.-Był dla mnie przyjacielem. Był wręcz jak...Jak brat...-nagle do Seleny dotarło, co powiedział Tanis.-Po jakie diabły dyskutowałeś z Lorionem?

Tanthalas

- Dyskusji było w tym mało. - odparł Tanis, dopiero teraz świadom, jak jego działanie może wpłynąć na Selenę. A przecież nie chciał działać wbrew niej. Po prostu taki już był. Opowiedział jej co się działo, kiedy ona zajmowała sie rannymi.

Selena Vailire

Selena zamarła.
-Jaką...Jaką możesz mieć pewność, że on nie będzie chciał znowu z nami walczyć?-zapytała. W jej głosie nadal można usłyszeć niedowierzenie.

Tanthalas

- Jego powód nie był osobisty. Robił to dla pieniędzy. Poza tym, Złodzieje też mają swój honor, prawda? Z resztą, spójż, przecież opatruje rannych. Nie sądzę żeby mógł złamać zakład. A nawet jeśli, to nie wygra... A ja nie pozwolę mu Ciebie zabić... - Powiedział Tanis. Ton jego głosu gdy kończył zdanie mógłby sugerować, że prędzej sam zginie niż nie spełni danego słowa.

Selena Vailire

Selena uśmiechnęła się lekko.
-Dziękuję.-westchnęła i zaczęła przyglądać się Lorionowi, który opatrywał rannych.
Kto wie...Może będzie z niego Złodziej...?

Tanthalas

- Lorion podobno wie kto ma księgę. I strasznie pali się do działania... - Powiedział Tanis.

Selena Vailire

-Nie ma to jak zapał...Kto ma księgę?

Tanthalas

- Nie powiedział. Z zapału zapomniał o tym, bo sam chciał po nią iść. -

Selena Vailire

Selena rzuciła kilka przekleństw.
-I jakim cudem on przeżył, skoro tak się...podnieca?-mruknęła sama do siebie.

Tanthalas

- Walczyliśmy na miecze, do pierwszej krwi z korpusu. A on... był bardzo skupiony... walka skończyła się na daśnięciu. On jest naprawdę dobry w tym co robi.

Selena Vailire

-Jeśli tak uważasz...-Selena wstała.-No cóż, nie ma co się rozwodzić. Trzeba jeszcze pomóc innym...-rzuciła ostatnie spojrzenie na martwego przyjaciela. W jej oczach nadal widać było smutek.

Tanthalas

Tanis wstał i zaczął chodzić między rannymi, pomagając tym, którzy potrzebowali tego najbardziej. Nad zabitymi odmówił błogosławieństwo. Kiedy skonczył, podszedł do Seleny.
- Skończyliśmy. - Zastanowił się przez chwilę, po czym niemalże bezdźwięcznie powiedział. - Wiem, że nie mogę go zastąpić, ale przyjmij proszę moją przyjaźń.

Selena Vailire

Selena zastanawiała się przez moment.
-Przyjmuję-zarzuciła mu dłonie na ramiona. Może jednak nie była taka sama...?
Usłyszała jakiś cichy jęk. Odwróciła się, zobaczyła rannego-miał zabandażowaną ranę, ale cierpiał. Dziewczyna podeszła do niego, zdjęła bandaże i położyła na ranie dłoń. Ranny krzyknął cicho.
-Wytrzymaj...-mruknęła Selena. Wymruczała pod nosem kilka słów. Rana zniknęła.