www.rivanehna.fora.pl

Selvian

Selvian uśmiechnął się triumfalnie, ale tylko w duchu. Bo i tak był za bardzo zajęty coraz bardziej namiętnym całowaniem. Rączki narazie grzecznie trzymał na talii Selenki.
-Jeszcze będą z ciebie ludzie... - Romantyczność ociera ukradkiem łezkę z oka.
-O ile to nie jakaś modliszka i go wcześniej nie zabije - Podejrzliwość.
-Bez przesady, wygląda na bardzo porządną dziewczynę - Optymizm.
-Moglibyście tak się PRZYMKNĄĆ i dać mi się rozkoszować tą chwilą, co?! - wrzasnął na wszystkie swoje świadomości

Lorion

Lorion nie słuchał przyjaciół...nagle zobaczył kogoś daleko od nich i nic nie mówiąc innym oddalił się... Szedł przez 20 minut aż w końcu stwierdził że chyba coś mu się wydawało, odwrócił się i... stwierdził że się zgubił
- kurde...

Selena Vailire

*Modliszka? Selvian, czy ty czytałeś ,,Dziedzictwo Krwii"? Smile

*

Selena po jakimś czasie się opamiętała. Odkleiła się od Selviana, nie wiedząc do końca, jak myśleć o tym, co zrobiła.
-Ty idiotko...-mruknął Rozsądek.
-No co? Co w tym złego?
-A to, że on nie wygląda na zbyt normalnego, a już na pewno nie jest szczery. Już raz się sparzyłaś przez takiego, prawda?
-Nikt nie powiedział, że to będzie tak samo wyglądać...
-Ale nikt nie powiedział, że to będzie wyglądać inaczej.
-Poza tym, ja ci mówię, że teraz będzie się wiele działo...-wtrąciła Intuicja.
-Och, dajcie mi spokój...

Tanthalas

Encalldar wylądował. Tanis zeskoczył z jego grzbietu i nie patrząc w stronę Seleny i Selviana powiedział beznamiętnie w próżnię:
- Idę na polowanie. - po czym zniknął w lesie.

Lorion

- czemu zawsze muszę się wpakować w jakieś gówno... - spytał się Lorion sam siebie i zaczął chodzić w tę i we w tę szukając drogi powrotnej

Selvian

*Nie, oglądałem programy przyrodnicze Razz

*

-Nie jesteś na mnie zła? - spytał cicho.
Czuje się lekko oszołomiony, ale także niewiarygodnie szczęśliwy. Selenka działa na niego jak żadna inna kobieta. Cała ta wyprawa przestała być w tej chwili dla niego ważna, liczy się tylko to, że teraz siedzi sobie z NIĄ na leśnej polanie, ciesząc się swoją obecnością.
-Beznadziejny przypadek młodzieńczego zauroczenia. Że też jego trafiło dopiero teraz... - stwierdził Rozsądek i zaczął poważnie zastanawiać się nad wzięciem urlopu.

Selena Vailire

Selena zawahała się przez moment.
-Nie...-mruknęła cicho i, sama nie wiedziała, jakim cudem, uśmiechnęła się.
-Idiotka...Skończona idiotka...-Rozsądek mruczy pod nosem. Zdaje się puszczają mu nerwy.

Tanthalas

Tanis szybko przedzierał się przez puszczę. Nie myślał o polowaniu. I tak co ś zdobędzie na końcu. w tej chwili przeklinał swój łagodny charakter. Potknął się i upadł na twarz. Niech to jasna cholera i !$^$@#$%^$%&^&Puściły mu nerwy. Skupił sie na zadaniiu. znalazł trop jakiejś zwierzyny, i podążył za nią. Przed nim widniało stadko saren. Sprawnie wypuścił strzałę, i zwierzę padło martwe.
Pozbierał trochę ziół, zarzucił sobie sarnę na plecy i udał się z powrtem. Wszedłszy do obozu bez słowa usiadł gdzieś z boku, rozpalił ognisko, oprawił sarnę ze skóry, i wziął się do przygotowywania posiłku.

Selvian

Selvian też się uśmiechnął, jakby lekko nieprzytomnie.
-Przeleć ją teraz! - Pożądanie. Romantyczność spojrzała na nie z ukosa.
-Miłość to nie tylko fizyczna żądza. To przede wszystkim zaufanie, umiejętność cieszenia się z każdej chwili spędzonej z sobą, dzielenie się swoimi radościami i smutkami, wspieranie w trudnych chwilach... Akt fizycznej miłości jest tylko dodatkiem do dużo większej i wspanialszej całości - Romantyczność, z uniesieniem.
*Selvian pozostawił to bez komentarza, notując jednocześnie w pamięci, żeby odstawić te wszystkie bzdurne romansidła.*

Selena Vailire

Selena zastanowiła się przez moment. W końcu pewne odczucia wzięły nad nią górę, pół-elfka zbliżyła się do Selviana i pocałowała go.

*Rozsądek stwierdził, że on ma już dość. Padł na kolana i ukrył twarz w dłoniach. Za to Romantyczność wydała z siebie okrzyk radości.*

Tanthalas

Tanis nie zamierzał okazywć bólu... juz się przyzwyczaił, że dostaje od życia w kość, więc to była po prostu mocniejsza odmiana. Po całym obozowisku zaczął się rozchodzić wspaniały zapach pieczonej sarniny z ziołami.

Selvian

On też się już nie krępował, zaczął już sobie z nią poczynać nieco odważniej, nad nim też zapanowały emocje. Starał się co prawda nie przekroczyć Pewnej Granicy, pamiętając, że całuje się z Seleną po raz pierwszy, a na dodatek jest w raczej mało bezpiecznym lesie i w każdej chwili ktoś może przez przypadek ich znaleźć. Tym niemniej, jak tak dalej pójdzie...

Selena Vailire

*Rozsądek nagle odzyskał wiarę we własne siły i zaczął prawić Selenie kazanie. Pół-elfka uznała, że w jednym przypadku ma rację...*

-Możemy wrócić do pozostałych? Tu nie jest bezpiecznie...-mruknęła cicho, odklejając się od Selviana.

Selvian

-C-co? A, no tak... Masz rację - stwierdził z pewnym rozczarowaniem. Rozsądek podpowiadał mu jednak, iż dobrze się stało, bo on na pewno by pierwszy tego nie przerwał. Selvian odpowiedział Rozsądkowi, żeby się wypchał.

Selena Vailire

-Najwyżej potem...dokończymy-Selena zaśmiała się.
-Nie zrobisz tego-Rozsądek, oburzony.
-A o co zakład?