www.rivanehna.fora.pl

Villemo

A Vill spokojnie rozejrzała się wokół , starając się wyczuć tamta istotę. Chodziła , co jakiś czas zręcznie przychodząc między drzewami. Jej kroki były właściwie niedosłyszalne. Gdy przeszła dośc daleko wyczuła ją. Wyszeptała kilka słów , co wzmocniło jej zaklęcie niewidzialności , i podeszła bliżej.. A właściwie to nie był podejście. Ona lewitowała. Zaczęła po cichu zaklinać.... Tak , że jej przeciwniczka po niedługim czasie zaczeła po prostu powoli zanikać... Jej ciało umierało.... No cóż, Vill była bez litości.

Shariana Lianelvin

Shariana zniknęła.

Pojawiła się u siebie w komnacie, na wyspie oddalonej dosyć daleko od Seleny, armii i owej psychopatki*, z którą walczyła Shariana. Zaczęła krążyć po pokoju, myśląc intensywnie i upewniając się, że zaklęcia otaczające twierdzę są nie do przełamania. To ją zawsze uspokajało.

*Nie żeby Shariana cieszyła się zdrowiem psychicznym...

Selvian

- No cóż... Livian chociażby... I jeszcze parę osób z twierdzy... Była tu też niejaka Villemo, ale gdzieś się zmyła.
Selvian zaczął ją prowadzić w stronę upatrzonej wcześniej komnaty. Jak dla niego mogłoby się obejść bez tej wstępnej gadaniny (skoro nie chciała mu opowiedzieć dokładnie o strategii) i od razu przejść do konkretów.

Selena Vailire

-Villemo? Nie znam.

Selena uniosła brwi do góry.

Villemo

Szlag! Zniknęła... pomyślała , i poszła sobie... Gdzieś...

Po chwili jednak znów pojawiła się w lesie... W głębi lasu. Usiadła na kamieniu i zaczęła się zastanawiać nad tym , co się tutaj dzieje.

Keldan

Dziwnym zrządzeniem losu w okolicach pojawił się raptem Keldan. Szedł sobie, jak na ostatniego pedała przystało, podśpiewując sobie jakieś piosenki, w których treści, ani melodii nie można się było dopatrzeć. W pewnym momencie spostrzegł kobietę, siedzącą na kamieniu. Ze względu na to, że była ładna, a z jego orientacją, wbrew pozorom, było wszystko ok, przysiadł się do niej.
- A Panienka co robi o tej porze w lesie? I to sama?

Villemo

- Nie Twój interes.. - odpowiedziała, zimnym tonem. Była zdenerwowana , że ktoś mąci jej spokój.

Keldan

- Pff... jak Panienka chce, to już mnie tu nie ma - powiedział tonem 'ja nie mogę, coraz trudniej wyrwać laskę w dzisiejszych czasach...'

Villemo

- Może pan robić co sie panu podoba. - powiedziała a w jej słowach słychac było wkurzenie. Była kompletnie przybita po ostatniej walce... Wiedziała że zrobiła z siebie jakąs idiotke... Bo jak ktos mógł być silniejszy od niej? Jeżeli było teraz coś równego jej wkurzeniu , to napewno ciężko było to znaleśc.

Keldan

Wyciągnął rękę w jej kierunku i uśmiechnął się szeroko.
- Keldan Aston. Miło Panienkę poznać.

Villemo

Co ten idiota sobie wyobraża... Ehh...
- Villemo. - przedstawiła sie krótko , starając sie uspokoić.

Keldan

- Miło poznać. Tak więc, wracając do tematu... gdzie ja jestem? Znaczy... my jesteśmy - zapytał z miną psychicznie chorego.

Villemo

- Eee.. W lesie. - odpowiedziała. Prawda była taka że sama nie bardzo wiedziała. Nadal była wkurzona , więc nie zastanawiając sie wiele rzuciła olbrzymią kule ognia w pobliskie drzewo. Jednak nie była na tyle głupia aby nie skapnąć sie co zrobiła , więc po chwili zneutralizowała ogień.

Keldan

"Gorąca z niej laska, nie ma co..." - uśmiechnął się w duchu.
- Że w lesie, to i ja wiem... ale w jakim lesie? Bo ja tu tylko przejazdem, szukam jakiegoś miejsca na nocleg

Villemo

- Niee wiem.... Rzuciłam jakieś zaklęcie. Chciałam znaleść się w centrum czegoś ciekawego. I znalazłam się w pobliskiej fortecy. Dziwnie tu..... Wszyscy sie na wszystkich rzucają.. - mówiła troche jak nienormalna.