www.rivanehna.fora.pl

Selena Vailire

Selence coś się nie podobało.

-To może być kłamstwo. Ten Mag może udawać zdrajcę, wkupić się w nasze łaski, a potem...-Ostrożność.
-Możliwe. Wręcz bardzo. Ale zwiększenie czujności nam nie zaszkodzi, a kto wie, czy on jednak nie mówi prawdy...-Rozsądek.

-Zwiększcie czujność i przygotujcie się do obrony.-Selena mruknęła cicho. Umarły skłonił się i odszedł. Wampirka oparła się o ścianę i ukryła twarz w dłoniach.
-Zero spokoju...

Selvian

Selvian przytulił ją do siebie.
- Jeszcze będziemy mieć dużo spokoju... Jak to się wreszcie skończy. A poza tym... Czy nie myślaaś o tym, aby po prostu wymknąć się z tej twierdzy i ruszyć dalej za artefaktem? - spytał ostrożnie.

Selena Vailire

-Coś mi przemknęło przez głowę. Ale nie zostawię takiej armii, skoro jest nam potrzebna do zdobycia artefaktu Wody. Jeśli tam są Magowie, nie unikniemy bitwy.

Selvian

-Przecież nie musimy ogłaszać tego wszem i wobec, że ruszamy po artefakt. Magowie będą myśleli, że wszyscy siedzimy w twierdzy i jeśli to, co powiedział ten umarlak się sprawdzi, zaatakują już wkrótce. Kiedy oni będą tracić czas na zdobywanie tej twierdzy, my będziemy już daleko... I zdobędziemy artefakt przed nimi.

Selena Vailire

-Ale oni mają siedzibę na wyspie, gdzie ukryty jest artefakt. Tak twierdzi ten Mag.

Selvian

- Teraz tylko nie wiadomo, na ile to źródło informacji jest wiarygodne... Gdybyśmy zaczęli udawać Magów czy coś... Tylko z tobą może być problem, ciebie chyba zna każdy... Ale gdybyśmy zmienili ci wygląd... - Selvian myśli.

Selena Vailire

-O wiarygodności przekonamy się dzisiaj, jeśli atak naprawdę nastąpi. A co do zmiany wyglądu, to istnieje też niebezpieczeństwo, że rozpoznają mnie po manie.

Selvian

- Czyli jednak zamierzasz czekać na atak? To nie jest rozsądne. A poza tym... Myślisz, że już zdobyli artekat?

Selena Vailire

-Możliwe - Selena ukryła twarz w dłoniach. Tyle myśli chodziło jej po głowie, wątpliwości, pomysłów, w większości bezsensownych...
A to i tak była Pustka.

Selvian

Selvian pogładził jej włosy, marszcząc brwi. Też się zastanawiał nad całą tą sytuacją. Czyżby naprawdę musieli stawić czoła Magom?
- Sądzisz, że warto walczyć o ten artefakt? Nie lepiej poczukać innych, o których oni jeszcze nie wiedzą?

Selena Vailire

-Tylko że o innych ja też nie wiem. I jeśli oni zdobędą ten artefakt, to będą już mieli dwa. O dwa za dużo.

-My też mamy dwa, wiesz?-Rozsądek.

Selvian

- Ale ja wiem. Wiem, co należy zrobić, aby je zdobyć. Narazie mamy jeden, Dziki Ogień. Ale jeśli uda nam sie przed nimi zdobyć pozostałe... Odbierzemy te trzy siłą. To znaczy dwa... - poprawił się szybko. - Tylko tym razem musimy działać szybko i cicho.

Selena Vailire

-Mamy dwa. Nie zapominaj o Tanisie - Selena spojrzała na niego podejrzliwie. Coś się jej to przejęzyczenie wydawało podejrzane... Zachowała to jednak dla siebie.
-Ja stąd nie mogę odejść. Czy mi się to podoba czy nie, mam pod komendą armię umarłych. Można z nich zrobić użytek.

Selvian

- Pamiętam o Tanisie, a jakże. Tylko czy nie sądzisz... - Zawachał się. - ...że on przecież wcale nie będzie się chciał z nami podzielić artefaktem? Wiem, Selenko, że dla ciebie "my" to jest cała nasza drużyna... Ale nie wszyscy o tym tak myślą. Czas wreszcie przejrzeć na oczy, możemy ufać tylko sobie nawzajem.

Selena Vailire

-Wiem, że drużyna nie jest taka zgodna, zjednoczona itd. Ale ufam Tanisowi.